Άντε πάλι με το τροπάριο της Κασσιανής!  

    Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί ο κόσμος πηγαίνει στην εκκλησία τη Μ.Τρίτη. Ανέκαθεν θεωρούσα πολύ ομορφότερα ποιητικά και μελωδικά αυτά που ψάλλονται την Κυριακή των Βαϊων το βράδυ (για να μη μιλήσω για τη Μ.Παρασκεύη και το Μ.Σάββατο που είναι υπέροχα!) Όλο το εκκλησίασμα περιμένει να ακούσει το τροπάριο της Κασσιανής που κλείνει την ακολουθία το οποίο ψάλλεται τόσο αργά που μέχρι να τελειώσει ο ψάλτης τη μία λέξη έχεις ξεχάσει τελείως τι έλεγε η προηγούμενη! Ξέρω, ξέρω ποιητικά, νοηματικά είναι υπέροχο, η Κασσιανή ήταν εξαίσια υμνογράφος και σπουδαία γυναίκα αυτό όμως που τραβάει τον κόσμο τελικά ποιο είναι; Η πιο εύκολη απάντηση θα ήταν ότι ταυτίζεται με την αμαρτωλή γυναίκα και νιώθει όμορφα όταν ξέρει πως ο Θεός θα τον συγχωρέσει για τα λάθη του και θα τον δεχτεί στην αγκαλιά Του. Ίσως βέβαια και να νιώθει ενδόμυχα καλύτερος, πιο ενάρετος και ανώτερος πνευματικά από την ποταπή πόρνη που ζητά ταπεινά συγχώρεση. 

     Αυτό όμως που με εκνευρίζει πραγματικά είναι η ταύτιση της πόρνης με την Αγία Μαρία τη Μαγδαληνή. Πότε θα πάψει αυτή η σπίλωση; Πότε θα σταματήσει αυτή η αδικία; Δε θα μπω σε λεπτομέρειες για το ποιοι ευθύνονται και γιατί γι' αυτό το οργανωμένο σχέδιο συκοφάντησης της σπουδαίας αυτής Αγίας και Αποστόλου. Όχι ότι θα άλλαζε για μένα προσωπικά η αγάπη, ο σεβασμός και η ευλάβεια που νιώθω γι'αυτήν αν ήταν πραγματικά πόρνη πριν συναντήσει τον Κύριο, αλλά πάντα με εξόργιζε το ψέμα ειδικά όταν κρύβεται πίσω από μανδύα θρησκευτικό. Η Αγία Μαρία ήταν η γυναίκα από την οποία ο Ιησούς έβγαλε τα επτά δαιμόνια και ΟΧΙ η γυναίκα που του έπλυνε τα πόδια. Ο άγιος Μόδεστος μάλιστα, Πατριάρχης Ιεροσολύμων, την αποκαλεί " δια βίου παρθένον"! Είναι πολύ θλιβερό λοιπόν, όταν διαπιστώνω πως αυτή η παρανόηση έχει επηρεάσει τόσο πολύ το πως αντιμετωπίζεται ακόμα και σήμερα η Αγία. Κανονικά, σε αναλογία με το πνευματικό της εκτόπισμα, την παρουσία της στο πλάι του Χριστού, τη χάρη που της δόθηκε να δει τον Ιησού ανεστημένο και να μεταφέρει το χαρμόσυνο μήνυμα της Ανάστασης στους δύσπιστους μαθητές Του, θα έπρεπε να υπάρχουν εκατοντάδες ναοί αφιερωμένοι στη μνήμη της και πολλά κοριτσάκια να παίρνουν το όνομά της. Ακόμα κι όταν αναφερόμαστε σε αυτή "ξεχνάμε" το "Αγία" και την αποκαλούμε απλώς Μαρία Μαγδαληνή.

    Όπως και να έχει, ό,τι κι αν κάνουμε εμείς σήμερα λίγη σημασία έχει. Η ίδια έχει κερδίσει επάξια τη θέση που της αρμόζει στη χορεία των Αγίων είτε εμείς την αποκαλούμε πόρνη είτε παρθένον.