Γάμος ήταν και πέρασε...

     Ε, αυτό είναι απαράδεκτο! Διαμαρτύρομαι εντόνως και εκφράζω την εκ βάθους καρδίας αγανάκτησή μου! Πώς είναι δυνατόν λεπτομερείς -μέχρι αηδίας- προετοιμασίες και τρέξιμο -μέχρι πρηξίματος ποδιών- να καταλήγουν σε μια τελετή μιας ώρας -αν ο παπάς είναι στα κέφια του- και άντε για αυτούς που ακόμα το φυσάνε, σε μια 3ωρη δεξίωση; Θα ζητήσω εγγράφως την με νόμο θέσπιση του επαναληπτικού γάμου. Ναι, καλά διαβάσατε. Επαναληπτικός γάμος. Και εξηγούμαι ευθύς για αποφυγή τυχόν παρεξηγήσεων. Δε μπορεί εγώ εδώ και 6 μήνες να ξεποδαριάζομαι από οίκο νυφικών σε μαγαζί με μπομπονιέρες και τούμπαλιν, να μου φεύγουν 5 -πρώην- μισθοί για ψωνίστικες υπερβολές και όλο το show να τελειώνει σε μια και μόνο παράσταση; Αφού ο κόσμος το ευχαριστήθηκε, μου το είπανε όλοι ειλικρινέστατα μετά, γιατί να μην το επαναλάβουμε και άλλα δυο Σάββατα για όσους το έχασαν και για όσους θέλουν να ξαναζήσουν τις μεγαλειώδεις στιγμές του γάμου μου; Τόσο κόπο έκανα να βρω νυφικό που να μη με κονταίνει- κι άλλο- και χτένισμα που να με ψηλώνει - φευ!- και θα το κάνω μόνο μια φορά;! Δε σας τα' πανε καλά! Αφήστε που μετά όλα στο μυαλό είναι τοπίο στην ομίχλη, εικόνες σκόρπιες, κάτι η ζέστη, κάτι τα λόγια του παπά, έρχεσαι και κουρκουτιάνεις τελείως και νομίζεις ότι όλο αυτό που ζεις είναι μια σουρεάλ εμπειρία απ' όπου λείπουν μόνο οι εξωγήινοι! Να μη το ζήσω κανά δυο φορές ακόμα μπας και στο τέλος θυμάμαι και τίποτα;