Ε, ρε μπινελίκια!
Κανείς δε φαίνεται να μπορεί να το αρνηθεί: το διαδίκτυο στις μέρες μας είναι πανίσχυρο. Ό,τι κι αν θέλουμε να κάνουμε ή να βρούμε προστρέχουμε σε αυτό. Τώρα πια, ακόμα κι έξω είμαστε παντού με τα τάμπλετ και τα έξυπνα κινητά μας. Βγαίνουμε για καφέ και οι μισοί ποστάρουν στο facebook που βρίσκονται, τι κάνουν και με ποιους. Τείνω να καταλήξω στο ότι τελικά κάνουμε πράγματα μόνο και μόνο για να ζηλέψουν οι άλλοι, αν δεν το μάθει κανένας δε μας προκαλεί καμία χαρά πια. Αν οι φώτο από τις διακοπές μας δε λάβουν αρκετά likes και σχόλια θαυμασμού η χαρά του ταξιδιού ξαφνικά συρρικνώνεται και ξεφτίζει στην γκρίζα πολυκατοικία που επιστρέψαμε. Κι όταν ο καθρέφτης μας απογοητεύει ανεβάζουμε μια φώτο μας που μας κολακεύει - ή τουλάχιστον έτσι νομίζουμε- και βαυκαλιζόμαστε με τα: " κούκλα, κούκλα" " θεά είσαι" κτλ, που γράφουν οι ζαλισμένοι από την ομορφάδα μας φίλοι. Αλλά ΟΚ, στο κάτω κάτω σε τέτοιους καιρούς μιζέριας ό,τι μας κάνει να νιώθουμε καλύτερα είναι ευπρόσδεκτο.
Εκτός βέβαια από τα social media έχουμε και όλα τα blogs -καλή ώρα- και τα ποικιλώνυμα sites που ο καθένας τοποθετείται επί παντός επιστητού χωρίς να έχει την παραμικρή γνώση επί του θέματος και τη στοιχειώδη μόρφωση για να επεξεργαστεί δύσκολα θέματα που ούτε επιστήμονες που φάγανε τα χρόνια τους σε ανήλιαγα εργαστήρια δε μπορούν να κάνουν. Έτσι καταλήγουμε στο να αρχίσει ένας φαύλος κύκλος αντιγραφής του ενός από τον άλλο, με πρόσθεση και της προσωπικής σοφίας-σφραγίδας του νέου αντιγραφέα, με αποτέλεσμα να θεωρείται εντέλει εμπεριστατωμένη επιστημονική άποψη μια μπαρούφα που πρωτοξεκίνησε κάποιος 3 η ώρα το πρωί μετά από 10 ούζα! Αλλά και πάλι ΟΚ πρέπει να το πάρουμε απόφαση πως το διαδίκτυο είναι γεμάτο λάθη και ανακρίβειες και να τσεκάρουμε δέκα φορές τι διαβάζουμε πριν το πιστέψουμε.
Αυτό όμως που δεν είναι ΟΚ είναι η ευκολία που μερικοί, αρκετοί δυστυχώς, κρύβονται πίσω από το πληκτρολόγιό τους και βρίζουν χωρίς καμία ντροπή. Είτε είναι ολόκληρα κείμενα με τον μανδύα της σοβαρότητας είτε είναι σχόλια σε κείμενα, βιντεάκια, φωτο. Ανοίγει κάποιος το youtube να δει κάποιο video clip και από κάτω διαβάζει ύβρεις μεταξύ αγνώστων με θέμα από το βρακ@#$ της τραγουδίστριας μέχρι τις ελληνοτουρικές σχέσεις(!). Πως κατάφερε η μουσική ξαφνικά να μας χωρίζει αντί να μας ενώνει πείτε μου να μάθω. Άνθρωποι που δε σε ήξεραν ποτέ -ευτυχώς- σε στολίζουν με τα χειρότερα λόγια επειδή τόλμησες να εκφράσεις αντίθετη άποψη, σε λούζουν κανονικότατα επειδή δεν πιστεύεις ότι η ελληνική φυλή έχει την αποκλειστικότητα στην αρετή ή επειδή δε συμφωνείς ότι η τάδε τραγουδιάρα είναι η επιτομή της καλλιφωνίας.
Από την άλλη μεριά οι διάσημοι και ημιδιάσημοι είναι τα πιο προσφιλή θύματα. Αρκετοί χωρίς να γνωρίζουν ουσιαστικά τίποτα από την πραγματική ζωή τους, τους βάζουν ταμπέλες και βγάζουν συμπεράσματα γεμάτα κακία και εμπάθεια που έχουν πηγή αποκλειστικά τη ζήλια και τον απύθμενο φθόνο για τα χρήματα, την επιτυχία ή τη λάμψη τους. Αλλά να δεχθώ ότι οι συγκεκριμένοι χαζοcelebrities έχουν κάνει την επιλογή τους μπαίνοντας στο χορό της αναγνωρισιμότητας και έχουν εκτεθεί στην κοινή γνώμη που τους κρίνει. Ακόμα όμως κι έτσι τόσο μίσος και κακία δεν αποτελεί κριτική ούτε είναι έκφρασή γνώμης, είναι απλώς χυδαιότητα. Είναι τρομακτικό πόση οργή κρύβουν μέσα τους τόσοι άνθρωποι γύρω μας.
Ίσως λοιπόν θα ήταν καλύτερο να σκεφτόμαστε πριν γράψουμε κάτι αν θα το λέγαμε αν είχαμε αυτόν τον άνθρωπο μπροστά μας ή αν θα μας άρεσε να τα διαβάζαμε για εμάς όλα αυτά, να μετριάσουμε λίγο το θυμό μας και να τον διοχετεύσουμε εκεί που θα μετατραπεί σε δύναμη αλλαγής.
Ίσως λοιπόν θα ήταν καλύτερο να σκεφτόμαστε πριν γράψουμε κάτι αν θα το λέγαμε αν είχαμε αυτόν τον άνθρωπο μπροστά μας ή αν θα μας άρεσε να τα διαβάζαμε για εμάς όλα αυτά, να μετριάσουμε λίγο το θυμό μας και να τον διοχετεύσουμε εκεί που θα μετατραπεί σε δύναμη αλλαγής.
Α, και αν διαφωνείτε με όσα γράφω να πάτε να !@$%%#%$!!!!!
Υ.Γ.Αστειάκι... :)
